چند اصل در ارتباط با «چکیده نویسی»

چکيده هر اثر تنها پس از پايان نگارش آن نوشته شود.

چناچه به هردليلي مجبور شديد که چکيده را قبل از پايان اثر بنويسيد در چکيده به هدف اصلي توجه کنيد و پس از پايان اثر چکيده اوليه را بر اساس نسخه نهايي باز نويسي کنيد.

🔹قبل از شروع چکيده اهداف اصلي اثر را فهرست و آنها را اولويت بندي کنيد . مطالب مهمتر را در ابتداي چکيده با عنوان جملات راهنما و موارد بعدي را با عنوان جملات حمايت کننده فهرست کنيد.

زبان به کار گرفته شده در چکيده را طوري انتخاب کنيد که افراد غير متخصص در حوزه موضوعي مورد نظر بتوانند آنرا درک کنند. چرا که شما هرگز نمي دانيد چه کسي چکيده را خواهد خواند.

از به کار بردن واژه هاي تخصصي و کوته نوشتها دقت کنيد و در حد امکان انها را به اختصار توضيح دهيد . اما با به کار بردن واژه هاي تخصصي امکان بازيابي آنها را افزايش دهيم.

يک چکيده خوب بايد خواننده را به خواندن مدرک اصلي ترغيب کند.

از تکرار عنوان اثر در چکيده خودداري گردد.

انسجام منطقي و يکدستي در ارائه مطالب را رعايت کنيد.

چند روز پس از نگارش چکيده دوباره آن را بخوانيد. اين بار شما نه به عنوان نويسنده بلکه به عنوان خواننده به چکيده نگاه مي کنيد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *